Van buurtkunst tot straatmeubel: 507 design

Kunstenares Karen Opstelten schilderde dromen van bewoners uit de Palembangstraat,Ternatestraat,Medanstraat, Soerabayastraat en de van Riebeeckstraat.

17 dromen schilderijen

van buurtbewoners werden geprint en door een buurman boven gevels van de dromers gehangen.Ook is er een expositie van de originele schilderijen te zien in Wishingwellwest (ontmoetingplek voor buurtbewoners en kunstenaars)

Een droometentje met de dromers in WWW

Hoe ging Karen te werk ?

Links boven Han bekijkt de droomschilderijen, rechts Karen Opstelten voor een van haar schilderijen.

Droomschilderijen is een project dat is ontstaan tijdens de invulling van de opdracht van st Wishingwellwest om kunst te maken van en voor de straat. Karen Opstelten werkt al gedurende enkele jaren vanuit haar ‘Droombureau’ ,waarbij ze de dromen van mensen verbeeld.

Rechtsboven Corrie’s droom, linksboven Corrie en haar straatgenoot.

Ook in Lombok in Complex 507 liet Karen mensen hun dromen vertellen, zodat zij hier schilderijen van kon maken. In eerste instantie ging ze de deuren langs om de mensen te vragen wat ze mooi zouden vinden om als afbeeldingen aan de muren te krijgen. Daar kreeg ze veel dezelfde antwoorden op: veel groen, bloemen, vrolijke kleuren, zee en bergen. Ook was er een bewoner die bedacht dat er een vliegtuig op een paal zou moeten om te herinneren aan de eerste vlucht naar Indonesië. (dit in verband met de namen van de straten) Een andere bewoonster wilde een brug uit Istanbul zien. Sommige kinderen wilden hartjes, bloemetjes en 2 kussende olifanten. Deze elementen zullen nog zoveel mogelijk in de schilderijen

Wil en haar droomschilderij

Maar de belangrijkste ingrediënten van de schilderijen worden gevormd door echte dromen van bewoners. Hiervoor ging Karen Opstelten de hele zomer van 2009 elke zaterdag op straat zitten schilderen in de hoop mensen nieuwsgierig te maken.

Ze verspreidde zoveel mogelijk foldertjes in de buurt om uit te leggen wat ze aan het doen was. Ook nam ze telefonisch contact op met een aantal mensen uit de straten waar ze actief was en ging bij ze op bezoek. Sommige mensen stuurden hun droom per mail, anderen vertelden ze spontaan op straat. Elke bewoner kreeg een foto van het schilderij dat van zijn\haar droom gemaakt was.10 schilderijen zijn nu af, de afbeeldingen worden op Trespa gedrukt en dit komt te hangen aan gevels van de huizen van de desbetreffende “dromers”.Een duurzame expositie op staat dus eigenlijk….

Hieronder een verslag van Karen Opstelten over hoe de dromers elkaar vonden….

Of ga naar de droom blog voor complex 507 , waarin Karen het proces beschrijft;

http://droomschilderijen.blogspot.com/

Tien keer dromen in complex 507

Zaterdag 1-08-2009

Het zal nu zo ongeveer de 10e keer zijn dat ik in Lombok op straat ga schilderen. Vorige week kwam Jan Coolen meeschilderen op straat. Hij maakte een leuke tekening van de Palembangstraat. Er kwamen wat nieuwsgierige mensen kijken. Een vrouw uit de straat vertelde dat ze niet veel dromen had. Later kwam ze terug om te vertellen dat ze een kind verloren had en dat ze nu zoveel mogelijk in het hier en nu probeerde te zijn. Wel fantaseert ze over een huisje in Portugal. ‘Daar wonen minder mensen. Mensen zijn veel aardiger voor elkaar’ zegt ze. Ik schrijf het op voor een later schilderij. Nu ben ik bezig met de kinderdroom van een vrouw uit de van Riebeeckstraat. Hij gaat over de angst voor een grote overstroming. Ik probeer veel groen erin te verwerken en de overstromingsgolf niet enkel dreigend maar ook een beetje humoristisch. Voordat ik deze ga afmaken moet ik eerst 3 andere opzetten afwerken.

Monique met haar kinderdroom.

Deze week schilder ik de droom van iemand uit de Ternatestraat. Hij gaat over een spin die in een schorpioen verandert. Ook eng. Maar ook hier probeer ik weer veel groen en gezelligs toe te voegen. Een klein jongetje komt kijken en vertelt spontaan zijn droom: een krokodil klimt op het dak. Hij gaat alles opeten: het dak, de stoel, de tv. Ik schrijf hem op voor later. Ook krijg ik gezelschap van twee andere jongetjes. Spontaan gaan ze een huis schilderen in mijn schetsboekje.Er wordt nog druk geposeert met voetballen en dan besluit ik weer naar huis te gaan……

.Ik begin met een andere droom van iemand die net in de Soerabaya -straat is komen wonen:

Mooie houten vloer,
diep bruin,
gevoelsmatig,
was een hele schoone huis,
zonlicht kwam,
bloemen,
mooi balkon,
veilig gevoel,
het gevoel dat ik thuis was.

Nauwelijks ben ik met deze droom begonnen of er komt een kwade meneer op mij af van Marokkaanse afkomst. Hij wil niet dat we daar zitten te schilderen voor zijn huis. Als we niet in een half uur weg zijn belt hij de politie. De vorige keer dat ik daar zat te schilderen werd ik gefilmd voor het Wishingwellwest project. Dat viel toen al niet in goede aarde. De man schreeuwt zo hard dat er andere bewoners geschrokken op afkomen, terwijl de man wegrijdt. Er wordt nog wat nagepraat over het probleem van inschikken voor dit soort geweld of eigenwijs blijven zitten waar je zit. Jan en ik hebben absoluut geen zin om te provoceren en schuiven een paar deuren verderop. We werken nog een tijdje door maar blijven wel nadenken over het incident. Ik vind het wonderlijk dat je een bedreiging voor iemand kan zijn met zoiets onschuldigs als het schilderen van dromen.Dan roept er iemand vanuit een bovenraam dat ze mijn schilderij heel mooi vindt worden en waar het zal komen te hangen.

Zaterdag 15-8 2009

Meriel was heel verrast om haar droom te zien,het was precies de sfeer die ze gedroomd had.

Vandaag had ik Meriel haar droom af en liet ik aan haar zien.
Daarna weer aan het werk, twee meisjes kwamen mee tekenen. Het was een frappant verschil met de twee jongetjes uit de Ternatenstraat van twee weken geleden. De jongetjes waren heel onrustig, steeds half aan het voetballen, half aan het tekenen. Deze twee meisjes die notabene enorm in leeftijd verschilden zaten vol overgave te tekenen. Toen de jongste haar vrolijke tekening vol hartjes aan de oudere gaf kreeg ze meteen spontaan een zoen.
Een droom zat er niet in vandaag, wel zou het oudste meisje graag een dolfijn willen op het schilderij. hier zal ik over nadenken.
Ik was bezig met de opzet van een voetbaldroom voor een jongetje uit de Palembangstraat. Jammer genoeg was de familie op vakantie. Ik weet zeker dat ze het heel leuk hadden gevonden om het schilderij te zien ontstaan.Meriel was heel verrast om haar droom te zien; het was precies de sfeer die ze gedroomd had.

Zaterdag 22-08-20093

Het zal de een na laatste keer zijn dat ik op straat dromen ga schilderen. Ik kijk of de foto’s van de droomschilderijen van jesse uit de Ternatenstraat goed aangekomen zijn. Ik had ze in de bus gegooid toen ze nog op vakantie waren. Ze waren aan elkaar geplakt dus ze ontdekten nu pas dat het er twee waren. Ik heb de lange droom in 2en gesplitst en er twee schilderijen van gemaakt.

Hier boven rechts Alexandra, Jesse’s partner met de twee dromen . Rechts boven een droom van Jesse

De planten

We zijn met zijn 3-en en hebben een belangrijke afspraak; 3 planten zoeken. We zijn George Bush in de gaten aan het houden, hij heeft een assistente die totaal incapabel is voor de baan, ze is zijn dochter. De bodyguard van George Bush betrapt ons we schieten tegelijk op elkaar. Op mysterieuse wijze schieten we elkaar in de loop van het pistool maar omdat hij met niespoeder schiet gaat hij dood. We zijn onaangenaam verrast. George Bush discussieert met een groep oudjes. Een oude dame beschermt hem fanatiek en legt zijn standpunten uit. De vrouw is zijn moeder.We gaan naar de ruimte waar George Bush discussieert. Hij is weg. Een knappe vrouw steekt haar hoofd door een luik. Een van ons kent haar; “Het is okee”kus kus kus. Ze komt naar boven met een plantenbak met 3 planten.“Een beetje droog ze zouden wat meer grond kunnen gebruiken”zeg ik. Ze komt terug en We gaan naar de ruimte waar George Bush discussieert. Hij is weg. Een knappe vrouw steekt haar hoofd door een luik. Een van ons kent haar; “Het is okee”kus kus kus. Ze komt naar boven met een plantenbak met 3 planten.
We zijn bij Corrie.
“Corrie heb je een plantenbak en wat stekpoeder voor me?”……..”Ja maar stekpoeder liever niet”
“Je krijgt nieuw van me”zeg ik, ik denk”godverdomme het is belangrijk” De plant slaat aan…………….

De uil
We zijn bij de loods op de begane grond, door een raam kan ik naar de zolder kijken en zie ik een uil. De uil blijft zitten en vliegt niet weg. Ik ben hier verbaasd over. Wanneer de uil gaat rondvliegen en zijn vriend ophalen, die met een zonnebril op samen door het raam naar ons (een menigte is bijeen) gaat staan kijken concludeer ik; als wij onze instelling veranderen kunnen we de dieren benaderen. Nu hebben de uilen even hun instelling verandert en benaderen zij ons.

Later ontdek ik dat Jesse boomchirurg is, de trap in hun huis ligt vol met cirkelzagen. Misschien daarom zoveel plantenverzorgen en uilen in de droom?

Fantasie van Pim en Monique

Fantasie van Pim en Monique

Op het laatst komt Monique aanfietsen. Ik geef haar de foto van haar kinderdroom. dan vertelt ze over Pim Tiggelaar uit de palembangstraat. Hij was de inspiratiebron voor het eerste schilderij: een vleugel op een paal tussen de kerk en de moskee. Dit had hij samen met Monique bedacht. Idee was dat er mooie muziek uit zou komen. Ik had een foto van zijn geliefde, een russische pianiste, als aanleiding voor het schilderij gebruikt.Hij was erg gesteld op haar. Nu blijkt dat hij recent overleden is. Monique vertelt dat iemand haar dat een week geleden kwam vertellen. Hij was naar Malta gegaan om daar een nieuw leven op te bouwen, maar door een verkeerde keuze op een extreem hete dag is hij ziek geworden en in in coma geraakt. Na enkele dagen is hij gestorven.Ik zal nooit weten of ik zijn vrouw recht heb gedaan in het schilderij en of hij er blij mee zou zijn geweest.